Tatil Anlayışım . Ne Nasıldır? İşe yarar bilgiler.

Bir türlü şu sırt çantalı gezginlerden olamadım. Belki kilodan belki fazla keyif düşkünlüğündendir. Bu sebeple yazılarımda pek şu 200 tümen , şu 300 suri, bu 15 jd diye fiatlardan bahsedemiyorum. Yani gezginlikte bir tür araftayım. Öncelikli amacım rahatlamak değişik yerler görmek, insanları , o yörenin kültürünü özümsemek.
Gideceğim ülke için öncelikli strateji; internetten araştırmak oluyor.tahmini bir rakam belirliyorum ve onun 2 katını alıyorum yanıma. dedim ya osmanlı paşa torunuyuz :-))))) Hele günlük 12-15 $ lık bütçeli tatilleri okudukça insanda bir iç daralması yaşanıyor. Neyse onunda zevki ayrıdır, sakın kimse yalnış anlamasın ben orta bütçeli yazılar yazıyorum yoksa gittiğim ülkelerde sheraton yada hiltonda kalmaya benimde gücüm yetmiyor. ama hostellerdede kalamıyorum. ama bu pazarlık yapmadığım anlamına gelmez. Özellikle ortadoğuda pazarlık çok zevkli. Fiatları en azından yarıya indirmeyi deneyin. böylelikle daha az kazıklanırsınız. Ayrıca günlük not tutma alışkanlığıda yok, birde elime check list alıp yok şuraya gittim , buraya gitmeliyim. Kişisel fikrim zaten gündelik yaşamda her şeyi programlı yaşıyoruz , tatilde bence ruhunuzu özgür bırakın, bir kaç yer görememişsiniz bence hiç stress yapmayın kendinizi. Şöyle zil zurna içip, yabancı bir ülkede, hele latin harflerinin olmadığı tabelalar arasında , "ben kimim, neredeyim, otel nerede" demenin keyfi bambaşka :-)))
Çeşitli deneyimlerimi paylaşıyım; Hayatta en kolay şey nasihat vermektir, belki öğüt verenin bu öğüde asıl kendisinin ihtiyacı olduğu için. O yüzden kendi yapmadıklarım ama yapmanız gerekenleri sayıcam. Yani bir çoğunu üşengeçlikten veya denyoluktan ben yapmadım ama siz yapın.

* Öncelikle benim gibi nakit para taşımayın , enteresan bir şekilde işlerim rast gitti ama sizin gitmeyebilir. Seyahat çeki hiç kullanmadım ama siz kullanın. Birde kredi kartı alın yanınıza. Tabi bunların bilgileri, pasaportunuzun fotokopisi, gideceğiz ülkelerdeki türk konsolosluğu bilgileri. vsvsvsvs kısaca sağlama alın kendinizi.

* Tamam siz Türksünüz , kafayı kodunuzmu oturtursunuz. ama bu özelliğinizi evde bırakın. Çoğu şey size mantıksız gelebilir ama bir düşünün hangi batılıya kazanılan bir maç sonrası havaya açılan ateş sonucu onlarca insanın ölmesini açıklayabilirsiniz. O ülkenin gerçeklerini yaşadığınız topluma , kültüre göre yorumlamayın. Asla sinirlenmeyin. Fiziksel kavgadan kesinlikle kaçının. Suratınızda devamlı aptal bir gülümseme olsun. İnanın pazarlıklarda, otele girince vsvsvs oldukça işe yarıyor. İşin komiği, çoğu yerde yapışkan satıcılara ve çocuk dilencilere ; "Ben Türküm " "I am a Turk" deyince , hepsi bıraktı peşimi. Tahminim ; muhtemelen Petra'da Türk bir vatandaşımız bunlara kafayı gömdü.

* Yabancı bir ülkede rehber kiralanması , ilk kulağa oldukça astronomik geliyor. Ama iyi bir pazarlıkla durumu lehine çevirebilirsiniz. Birinci sebep gittiğiniz restaurantlarda , alışveriş ettiğiniz dükkanlar, su veya cola aldığınız bakkallar. bunlardan rehberin sayesinde yerel halkın ödediği parayı ödersiniz. Hatta bizde arap tipi olduğundan rehber konuşmayın ben alırım diyordu . İkincisi toplu taşıma araçlarıyla uğraşıp vakit kaybetmiyorsunuz. Birde, rehber vasıtasıyla yöresel kültürle çok rahat kaynaşabiliyorsunuz. Sizi turistik mekanlardan ziyade çok daha uygun fiatlı ve kaliteli yerlere götürüyor.

* Ne terör, Ne el kaide nede soyguncular. Ortadoğuda en büyük tehlike trafik. Suriye'de radar diye bir kavram yok. İranda'da trafik ışığı kullanmıyorlar. Birde dönüşlerde sinyal kullanana karı diye dalga geçiyorlar. 140 - 150 le düz yolda giden tırları gördükçe türkiyede anlattığınız yol hikayeleri önemini kaybediyor. Hele amman'da otobüs bulmuştuk direkt halep'e. Abim ne güzel kullanıyordu. Yolda bildiğimiz tüm duaları ettik. Ama otobüste herkes alıştığından çok sakindi. Gelince bir daha türkiye trafiğine laf etmedik. Karşıdan karşıya geçerken çok dikkat edin. Mümkünse geçmeyin. Özellikle İran'da , bir anda hamle yapmayın karşıya geçerken, ilk şeridi geçin , ortada bekleyin ikinci şerit müsait olunca onuda geçin, cadde kaç şeritse bu taktikle hedefinize ulaşın. Türkiyedeki gibi bir hamlede geçmeye çalışırsanız , sonuç hüsran olabilir.

* Yanınıza freebag mi diyorlar bir bel çantası gibi bir şey alın. Benim bel çevrem geniş olduğundan :-))) askılı bir çantayı tercih ettim. Cüzdan , pasaport, para vsvsvs bu çantaya koyun. Ülkenize ait kartpostal kendi kartvizitiniz filanda olsun. Eşantiyon kalem vb ufak tefek şeyler. Küçükte olsa hediye vermek insanlarda pozitif bir etki yapıyor. Kolonyalı mendil, yarabandı, kağıt mendil, ağrı kesici ilaç gibi şeylerde yanınıza alın. Ne olur ne olmaz.

* Ortadoğu'da gittiğiniz her yerde sizi devlet büyüklerinin resimleri karşılıyacaktır. Bunlara bakıp abuk sabuk yorum yapmayın, gülmeyin. Siyasi veya dini tartışmalara girmeyin.

* Eğer mazoist değilseniz veya uyku hastalığına yakalanmamışsanız, otellerde caddeye bakan odalara yerleşmeyin. Bu adamlarda bir korna sapıklığı var. Hatta ara sokakta bir araç gördüm önünde kimse yok, suratta bir gülümseme kornaya basıyordu. Adamlar resmen kornayla anlaşıyorlar, mors alfabesi gibi.

* Yanınıza şu Lonely planet kitabı veya ona benzer bir şey alın. Gerçekten faydalı bilgiler oluyor içlerinde. Ama sırf kitapta yazmıyor diye , beğendiğiniz bir otelde kalmamazlık etmeyin.

* İran'da tauruf diye bir adet var. Mesela bir şey alıyorsunuz yada bir şey yiyorsunuz. Kaç lira , pardon kaç tümen diyorsunuz. Karşı taraf para istemez diyor. Eyvallah diyip gitmeyin :-))))) Siz 2 kere ne kadar diyeceksiniz karşı taraf 2 kere para istemez diyecek 3. 'de fiatı söylüyor. Aklınızda bulunsun. Aynı bizdeki bir aileye yemeğe gittiğinizde, karnınız açmı? sorusuna nazlanıp hayır denilmesi sonra önüne zorla yemek konulması gibi bir şey. Avrupa'da ev misafirliklerinde bu alışkanlıktan bir kaç kez aç kalmıştım, elin yavuru anlamıyorki aç değilim diyince ok deyip yemeği alıyor. :-)))))


Şimdilik aklıma gelen bunlar , yeni fikirler oluştukça güncellerim yazımı.